
خوابگردهای ناآگاه
مردم فعال به نظر می رسند. هنگامی که هر روز عصر به خانه می آیی. ماشین دم در می ماند؛ به هشتی که می رسی ، خواستار تنفس می شوی. خیال نکن که تمام این کارها را آگاهانه می کنی. همه ی اینها ناآگاهانه و به صرف نیروی عادت روی می دهد. این تنها در لحظه های خاص ، زمان وقوع مخاطرات بزرگ، است که به گزینش می پردازیم. هنگامی که خطر آنقدر زیاد باشد که خواب از چشم بپراند، بیدار می شویم. برای نمونه ، اگر کسی چاقویی روی سینه ات بگذارد ، سر ضرب آگاه می شوی . به استثنای این لحظه های نادر، در طول عمر مثل خوابگردها زندگی می کنیم.
نه زن چهره همسرش را دقیقا دیده و نه شوهر چهره ی همسرش را دقیقا نگریسته است. اگر شوهر بکوشد تا سیمای زنش را مجسم کند، توانا نخواهد بود چنان که باید (بایسته است) و شاید (شایسته است) از عهده برآید. خطهای چهره اش شروع به ناپدید شدن کرده و دشوار خواهد بود که بگویی این همان سیمایی است که وی طی سی سال اخیر دیده است. تو هرگز ندیده ای ، چون دیدن مستلزم وجود فردی بیدار در درون توست.
=====================================
از کتاب ۷ بدن ۷ چاکرا نوشته عارف روانشناس هندی اوشو
=====================================
نویسنده: بردیا













