نوشته ای در نقد نیندیشیدن – جز شعار چیستیم؟

نوشته شده در روز: سه شنبه ۲۳ آبان ماه ۱۳۸۵

ما کیستیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

جز شعار چیستیم؟

نمی اندیشیم . چیستیم؟

جز هوس نیستیم ، چیستیم؟

بر نامردمی می ایستیم و می خندیم ! چیستیم؟

جز نیستی ، چیستیم؟

___________________________________________________

سلام دوستان

شدیدا بدنم داره مور مور میشه!

از چی؟

خوب معلومه از چی!

از روزگار!

از مردمان بولهوس که به جز دم  خود چیزی نمی بینند

سالیان سال هست که فریاد می زنیم ، آهای کورش ، آهای زرتشت ، آهای محمد ، آهای علی و حسن و حسین

اما نفهمیدیم حرفشان را

یک بار نشد فریاد بزنیم ، آهای انسان ، آهای وجدان ، آهای شرف و آهای نیکی و اندیشه

براستی که جز شعار چیستیم؟

خنده می زنیم بر هم ! دیگرانمان را به هیچ می انگاریم و معلوم نیست بر چه چیزمان افتخار می کنیم!؟

یکی بر ۲۵۰۰ سال ، یکی بر ۶۰۰۰۰ سال یکی بر ۱۴۰۰ سال

یکی بر میترا و یکی بر زرتشت و یکی بر کورش و دیگری بر محمد

هیچ نیاندیشیدیم که اینان چه می گویند

تعصب کورمان کرد .

ندیدیم عشق محمد را ، ندیدیم عشق علی و زرتشت را

حقیقتا جز شعار چیستیم؟

نخواندیم که : بنی آدم اعضای یکدیگرند      که در آفرینش ز یک گوهرند

حس نکردیم که : چو عضوی به درد آورد روزگار      دگر عضو ها را نماند قرار

درد دیگر عضو ها را ندیدیم که بخواهیم حسش کنیم

آنقدر ندیدیم که برای دیگر اعضا ، درد هم آفریدیم و لبخند و پوزخند و لذت بود که از دهانمان می بارید

به راستی که چیستیم!؟

جز شعار چیستیم؟

نمی دانم که  چیستیم

شاید هم که هیچیم

این چه لذتی ست که از سر دار رفتن شخصیت ها و آبرو ها به اوج می رسد!؟

این چه انسانیتی ست و این چه افتخاری ست که همه چیز دارد جز اندیشه و وجدان و انسان و نکویی

نشنیدیم که نظامی گفت :

منه دل بر جهان کین سرو ناکس                 وفاداری نخواهد کرد با کس

نخواندیم که نوشت :

همان به کندرین خاک خطرناک                   زجور خاک بنشینیم بر خاک

می خوام مثل نیچه آنقدر بر انسانیت از دست رفته بگریم تا بیهوش بشم   و به خدای خود برسم

کیست که خودآی درونش را دیده باشد

این همه مدعی انسان ، جز دیو نمی بینم

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر                 کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می نشود ، گشته ایم ما                       گفت آن که یافت می نشود ، آنم آرزوست

جز شعار چیستیم؟

این همه ارزش به دنبال خود می کشیم! که چه؟

این همه ادعا به دنبال خود می کشیم ! که چه؟

می خواهیم چه کنیم!؟ به چه می خواهیم برسیم؟

هیچ اندیشیدیم ؟؟؟؟  نه نه نه نیاندیشیدیم ، فقط انگاریدیم

چند روزه یه فیلم و چند تا عکس پخش شده ! می گن فلان هنرپیشه ست

تو خیابون ، ملت غیور در حال خرید و فروش این فیلم هستند

بعدش هم که گفتن ، خودکشی کرد ! آخر که چه!

چه شد که این فرد تا قبل از سریال نرگس کسی باهاش مشکلی نداشت ، حالا که تو این سریال معروف شد ، این بلا رو سرش اوردیم .

همیشه گفتن و در اسطوره هامون اثبات شده که مرده پرستیم . نمی تونیم کسی رو زنده بپذیریم . حالا یا جسمش رو کشتیم یا شخصیتش رو . الانم که هر دو رو.

خیلی جالبه ! می خوایم آبروی کسی رو ببریم ، اولش یه یا علی می گیم و آستین بالا

علی که بود ؟ شیر مرد

خجالت نمی کشیم نام این شیر مرد را بر دار زبانمان حلق آویز کردیم؟

چه زیبا گفت آن دوستی که گفت:

هفتاد میلیون نفر همگی به کمک هم پنجه در گلوی یک هنرمند نهادیم و از کاری که کردیم هیچ افسوسی نخوردیم

افسوس که نخوردیم ، بس به خود نیز بالیدیم

چه کنیم؟؟؟؟؟؟؟؟

در نهایت    “شاد باشیم” !؟!؟!؟!؟!؟!

جز شعار چیستیم؟

جهان بیمار و رنجور است

دو روزی را که بر بالین این رنجور باید زیست

اگر دردی ز جاننش برندارم  ناجوانمردی ست .

نمی خواهم بمیرم تا محبت را به انسان ها بیاموزم

بمانم تا عدالت را برافروزم ، بیفروزم

خرد را ، مهر را ، تا جاودان بر تخت بنشانم

به پیش پای فردا های بهتر گل برافشانم

چه فردایی ، چه دنیایی !

جهان سرشار از عشق و گل و موسیقی و نور است

نمی خواهم بمیرم ای خدا

ای آسمان

ای شب

نمی خواهم             نمی خواهم        نمی خواهم

مگر زور است