از مویه های بُرقَع پوش کابلی
ای کاش
خاشاکِ خفته به راهِ باد می دانست
چه پاییز دست به داسی
کمر به قتلِ عامِ گندم و بابونه بسته است
ای کاش
بوته ی بی وطن
به راهِ باد می دانست
چه آواره ی بی منزلِ بیابان و
چه سوختن به خاکستر چاله ای !
تو پیرم کردی مُلا عُمر
مگر مرا به جُرمِ کدام حَرام
از پیچ و تابِ تازیانه ی باد آفریده اند
که در سرزمینِ تو زن زاده شدم؟
دیگر چه می خوانی اَم به خاموشیِ وطن
من
سارِ سَر بُریده به بالایِ دار
زن
کتک خورده ی پَستونشینِ تو
تو
دستاربندِ حدزنانِ هار
فتوانویسِ قلعه قندهار
دیگر چه می خواهی از کُشتنِ بُودا به بامیان
بلبل به باد غیس…؟
دریغا کبوترکُشانِ کهنه کار!
سلیمه به سنگسار و
خواهرم به خانه مُرد،
کودکانم به کابل و
شویّم… کرانه هایت کویت.
پس ما مگر
مقابل کدام کتابِ بی معجزه مُرده ایم
که بی پناهیِ آدم را
جُز جِرزِ دیوار و مزار زنده به گُوران ندیده اید!
پس این بُرقَع پوشِ کابلی
که از پستویِ هزار حجاب به در خواهد شد؟
دریغا مُلاعُمر
ای کاش می دانستی
تو را نیز به گمانم زنی زاییده است.
============================================
شعر از مویه های بُرقَع پوش کابلی
برگرفته از کتاب: مجموعه اشعار دفتر یکم
هستیار (شاعر) : سید علی صالحی
============================================
با نیک اندیشان همراه باشید
با انتخاب دکتر یاوریان به عنوان مربی خود:
