مادمازل جان،….

مادمازل جان،
برای‌ـت که گفته بودم،
همیشه جایی برای دلتنگ شدن هست.
همیشه چیزی برای رفتن به جایی برای دلتنگ شدن هست.
همیشه…
اگر در گنجه را باز کنی،
همه‌ی قناری‌ها پرواز می‌کنند…

مادمازل جان،
دلتنگی که یکی دو تا نیست.
چشم و گوش‌ـت را باز کنی، همین اتاق هم غریب است.
گنجه اما،
پر است از نامه‌هایی که
– خواهی نخواهی-
دوباره خوانده می‌شوند…
آن وقت تو می‌مانی و
یک مشت نامه‌ی دوبار خوانده شده و
دلتنگی‌هایی که یکی دو تا نیستند…

مادمازل جان،
گنجه، ذاتاً وسوسه‌ی ناگریزی‌ـست.
چه درش را باز کنی،
چه رو به روی‌ـش سرود پیروزی بخوانی و اشک بریزی…

□

می‌دانی مادمازل،
یک هفته‌ای می‌شود که تقویم روی کریسمس مانده و جم نمی‌خورد. دقیقاً از وقتی تو خوابیدی. دقیقاً از وقتی تو خواب دیدی که من رو به عقب می‌دوم. دقیقاً از وقتی من خواب دیدم که در گنجه، حتی به‌زور هم، بسته نمی‌شود…

یک هفته‌ای می‌شود که خوابیده‌ام. حس بی‌شوری می‌گوید آن بیرون هم کریسمس است.
می‌دانی، تلخ است.
و شکر روی میز، نشانه‌ی پیروزی‌ـست؛
درست مثل جوراب‌هایی که از پارسال آویزان درخت مانده‌اند…

قهرمان‌شدن که دست خود آدم نیست،
به خودت که می‌آیی، می‌بینی کار از کار گذشته؛
و دیگر چاره‌ای نمانده جز مردن.
خودت که می‌دانی…

نویسنده : آرین

مطالب مشابه در این سایت

انگیزه برای تغییر خوش بینی و بدبینی همیشه فرصتی دوباره هست درمان های مکمل آیا وقت نداری مراقبه کنی؟ عشق یا شهوت…تعبیر عاشقانه افراد  آگاه بودن به بدن و وضعیت خود در هر آن و لحظه داستان دوستان – ۱ مهرورزی و خشونت طلبی پالایش سه گانه نظریه انتخاب آقای دکتر گلسر داستان طبیعت یک قلب ، عشق حقیقی